Aethoxysklerol Amp. 5 X 2ml 1 %

Sclerose

• van varices (met inbegrip van telangiëctasieën en oesofageale varices)
• van hemorroïden

• De werkzame stof in dit middel is lauromacrogol 400 (polidocanol).

• De andere stoffen in dit middel zijn ethanol 96% - dinatriumfosfaat dihydraat - kalium dihydrogeen fosfaat - water voor injectie.

Gebruikt u naast Aethoxysklerol nog andere geneesmiddelen, heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken? Vertel dat dan uw arts of apotheker. Lauromacrogol 400 (polidocanol) bezit een structuur verwant aan deze van de lokale anesthetica. Er bestaat een risico op additieve cardiovasculaire effecten in geval van toediening samen met andere anesthetica. Farmacologisch gezien is het ethanol een narcoticum. Daardoor kan het de werking verhogen van producten die een verlammende werking hebben op het centraal zenuwstelsel. Hierbij worden gerekend de antihistaminica, de antihypertensiva, de hypnotica, de neuroleptica en antidepressiva, de anticonvulsiva, de myorelaxantia en de analgetica met morfinewerking.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Sclerose van spataders:

Lokale bijwerkingen bv. necrose (weefselafsterving), in het bijzonder van de huid en het onderliggende weefsel (en, in zeer zeldzame gevallen, de zenuwen) werden waargenomen na injectie bij vergissing in aangrenzend weefsel (accidentele paraveneuze injectie) bij de behandeling van spataderen in de benen. Dit risico neemt toe naar mate de concentraties en volumes van Aethoxysklerol verhogen.

Bovendien werden de volgende bijwerkingen waargenomen en gerangschikt naar frequentie, gebruik makend van volgende klassering: zeer vaak (≥ 1/10), vaak (≥ 1/100, < 1/10), soms (≥ 1/1.000, < 1/100), zelden (≥ 1/10.000, < 1/1.000), zeer zelden (< 1/10.000), niet bekend.

Immuunsysteemaandoeningen

Zeer zelden: ernstige allergische reactie, met sterke daling van de bloeddruk, bleekheid, onrust, zwakke snelle hartslag, klamme huid en verminderd bewustzijn doordat de bloedvaten plotseling veel wijder worden (anafylactische shock), plotselinge zwelling van de huid en slijmvliezen (bijv. keel of tong), met als gevolg ademhalingsmoeilijkheden en/of jeuk en huiduitslag, vaak als allergische reactie (angioneurotisch oedeem), algemene netelroos, astma (astma aanval).

Zenuwstelselaandoeningen

Zeer zelden: hoofdpijn, migraine (frequentie "zelden" bij intravasculair gebruik onder schuimvorm), verwarring, duizeligheid, plaatselijk verstoorde gevoeligheid (lokale paresthesie), bewustzijnsverlies, cerebraal vasculair accident, spraakstoornis door beschadiging van taalgebieden in de hersenen (afasie), problemen met het regelen van spierbewegingen (ataxie), onvolkomen verlamming van één zijde van het lichaam (hemiparesis), plaatselijke gevoelloosheid van het mondslijmvlies (orale hypoaesthesie).

Oogaandoeningen

Zeer zelden ("zelden" bij intravasculair gebruik onder schuimvorm): gezichtsstoornissen.

Hartaandoeningen

Zeer zelden: hartkloppingen, hartstilstand.

Niet bekend: gebroken hartsyndroom (stress cardiomyopathie).

Bloedvataandoeningen

Vaak: neovascularisatie (groei van nieuwe kleine bloedvaten na sclerose), hematoom.

Soms: oppervlakkige aderontsteking (tromboflebitis, flebitis).

Zelden: diepe veneuze trombose (onbekende etiologie, mogelijks te wijten aan een onderliggende ziekte).

• u bent allergisch voor lauromacrogol 400 (polidocanol) of voor één van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6
• bij een ernstige acute systemische aandoening (in het bijzonder indien onbehandeld)
• bij de behandeling van alcoholisme met medicatie van het type disulfiram
• bij immobiliteit (bv. bedlegerigheid)
• bij een ernstige bloedvatafsluiting (occlusieve arteriële aandoening Fontaine stadium III en IV)
• bij een trombo-embolische aandoening (bloedvatafsluiting door een bloedstolsel)
• bij een verhoogd risico op bloedvatafsluiting (trombose) bv. patiënten met een gekende erfelijke trombofilie of patiënten met meerdere risicofactoren, zoals het gebruik van hormonale anticonceptiepillen of hormoonvervangende therapie, overgewicht, roken of lange perioden van immobiliteit.

Varices

• De dosering en concentratie zijn afhankelijk van het kaliber en van de plaats van de te scleroseren varices
• Max. 2 ml/intravasculaire injectie
• Inspuiten als schuim, of gemengd met lucht, of luchtvrij
• Na injectie: elastisch drukverband aanleggen dat 4 tot 6 weken lang gedragen moet worden

Telangiëctasieën

• Injectie door middel van zeer fijne naalden in afzonderlijke doses van 0,3 tot 0,5 ml
• Voor kleine vaten injecteren onder schuimvorm
• Na scleroseren een drukverband aanleggen gedurende 1 tot 2 dagen of zelfs langer, eventueel verstevigen met een katoenstaafje

Oesofageale varices

• 0,5 tot 1 ml
• Toediening onder endoscopische observatie, door middel van een paraveneuze (submucosale of subepitheliale) en/of intraveneuze injectie.
• Injectie op het epitheliaal niveau gaande van het distale gedeelte naar het proximale gedeelte op de randen van de varices
• Totale dosis: max. 40 ml